جراحی گوش

 

جراحی گوش ممکن است اهداف زیبایی یا عملکردی داشته باشد. برخی از افراد انتخاب می‌کنند شکل گوش خود را تغییر دهند در حالی که برخی دیگر برای پیشگیری از عفونت مزمن گوش یا بهبود شنوایی خود نیاز به جراحی دارند. در این مقاله درباره «آنچه باید پیش از جراحی گوش خود بدانید» صحبت کردیم.

جراحی گوش انواع مختلفی دارد، از جراحی پلاستیک که گوش‌ها را به سر نزدیک‌تر می‌کند تا روش‌های جراحی پیچیده‌ای که با ساختار‌های ریز داخل مجرای گوش سروکار دارند.
تکنیک‌های جراحی پلاستیک معمولا شامل برش‌های ساده و بخیه‌زدن است. برای رسیدگی به سیستم‌های پیچیده‌تر داخل گوش، جراحان ممکن است از آندوسکوپ یا میکروسکوپ جراحی استفاده کنند.

به‌طور کلی در مورد کودکان بهتر است، پیش از برنامه‌ریزی برای جراحی گوش، صبر کنید تا بچه‌ها به‌اندازه کافی بزرگ شده و دستورالعمل‌ها را دنبال کنند، زیرا پیش و پس از عمل به همکاری آن‌ها نیاز دارید. کودکان زیر ۵ سال برای جراحی زیبایی گوش باید منتظر بمانند تا غضروف‌هایشان رشد کند تا پس از عمل آن‌ها را حفظ کنند.
افراد مبتلا به عفونت‌های مکرر گوش کاندیدای مناسبی برای جراحی زیبایی گوش نیستند. بهتر است ابتدا علت عفونت گوش را درمان کنید تا از عوارض بعدی عمل‌های گوش پیشگیری کنید.
افراد سیگاری کاندیدای ضعیفی برای هر نوع جراحی در نظر گرفته می‌شوند، زیرا سیگار روند بهبود طبیعی بدن را مختل می‌کند. اگر به جراحی گوش نیاز دارید، با کارشناس بهداشت خود مشورت کنید؛ در مورد استراتژی‌هایی که به شما کمک می‌کنند، پیش از عمل سیگار را ترک کنید.

حتی با جراح متخصص، جراحی گوش بدون خطر نیست. عوارض آن ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• سرگیجه و عدم تعادل: بسیاری از بیماران پس از جراحی گوش احساس عدم تعادل می‌کنند، اما این عارضه جانبی معمولا موقت است. با این حال، حدود ۳۰% از بیماران مشکلات تعادلی را تجربه می‌کنند که برای مدت طولانی باقی می‌ماند.
• فلج صورت: پزشک شما در صورتی که احتمال این خطر در جراحی خاص شما وجو داشته باشد، آن را با شما بررسی می‌کند (با توجه به نواحی که تحت جراحی قرار می‌گیرند).
• کم شنوایی دائم یا وزوز گوش: اگرچه جراحی گوش داخلی اغلب برای درمان این مشکلات انجام می‌شود، در موارد نادر، توانایی شنوایی یا «صدای سر» ممکن است پس از جراحی بدتر شده و به‌مدت طولانی ادامه یابد.
در طول مشاوره پیش از عمل با جراح خود صحبت کنید تا خطرات مربوط به عمل خود را بررسی کنید. جراح واجد شرایط فقط زمانی شما را برای جراحی گوش آماده می‌کند که مزایای احتمالی آن بیشتر از خطرات باشد.

تشخیص‌های مختلفی ممکن است منجر به جراحی گوش شوند. افراد ممکن است جراحی زیبایی گوش را برای نزدیک کردن گوش‌هایی که بیرون زده‌اند، تغییر شکل لاله گوش، اصلاح ناهنجاری‌های سطحی گوش، بهبود تقارن یا بازسازی بافت از دست رفته در اثر تروما انتخاب کنند.
در جراحی لوله تهویه گوش (معمولا در کودکان انجام می‌شود)، جراح لوله پلاستیکی کوچکی را در پرده گوش قرار می‌دهد تا جریان هوا را تسهیل کرده و به تخلیه مایع در کودکان مبتلا به عفونت مزمن گوش کمک کند. بزرگسالان همچنین می‌توانند جراحی لوله تهویه گوش (به‌نام میرنگوتومی) انجام دهند، اما کمتر رایج است.
بسیاری از بیماری‌های گوش داخلی را می‌توان از طریق روش‌های آندوسکوپی اصلاح کرد. به‌جای ایجاد برش در پشت گوش، جراح از طریق مجرای گوش به گوش میانی دسترسی پیدا می‌کند. جراحی آندوسکوپی گوش می‌تواند مشکلاتی مانند موارد زیر را درمان کند:
• آکوستیک نوروما: توده غیرسرطانی روی عصبی که گوش داخلی و مغز را به هم متصل می‌کند و ممکن است بر شنوایی و تعادل تاثیر بگذارد.
• نشت مایع مغزی‌نخاعی: سوراخی در غشای اطراف مغز که ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی، تروما، تومور‌ها، عفونت یا جراحی است.
• کلستئاتوم یا گرانولوم کلستئاتوم: کیست خوش‌خیمی که در داخل یا نزدیک گوش میانی قرار دارد.
• اختلالات عصب صورت: مجموعه‌ای غیرطبیعی از رگ‌های خونی که می‌توانند باعث فلج یا انقباض صورت شوند.
• گسستگی یا چسبندگی زنجیره استخوانی: ناهنجاری، هم‌جوشی یا عدم وجود استخوان‌های کوچک مسئول انتقال ارتعاشات شنوایی.
• استئوما: رشد آهسته و غیرسرطانی توده در استخوان‌های اطراف مجرای گوش ناشی از قرار گرفتن مکرر در آب سرد.
• اتواسکلروز: بیماری ژنتیکی که انتقال صدا را به‌دلیل چسبندگی استخوان رکابی مسدود می‌‌کند.
• پاراگانگلیوما (Paraganglioma): تومور گلوموس نادری در استخوان گیجگاهی یا گوش میانی که باعث می‌شود بیماران نبض را در گوش خود بشنوند.
• پارگی پرده گوش: سوراخ شدن پرده تمپان در اثر ضربه، صدا‌های بلند، تغییرات فشار هوا یا عفونت.
• انسفالوسل (encephalocele) استخوان گیجگاهی: سوراخی در طرفین یا پایه جمجمه که به بافت مغز اجازه می‌دهد بیرون بزند.
• تمپانواسکلروز: تشکیل استخوان جدید، بافت زخم یا رسوبات کلسیم ناشی از عفونت مزمن گوش.
افراد دچار کم شنوایی ممکن است برای دریافت کاشت حلزون یا نوع دیگری از دستگاه‌های کاشت شنوایی جراحی کنند.

در اینجا مواردی را ذکر می‌کنیم که باید هنگام آماده شدن برای عمل گوش در نظر داشته باشید.

جراحی گوش ممکن است در بیمارستان، مطب جراح یا در کلینیک سرپایی انجام شود. اگر با محل جراحی آشنا نیستید، از قبل برنامه‌ریزی کنید تا به‌موقع به قرار خود برسید.

جراحی روی گوش ممکن است منجر به خون‌ریزی یا نشت مایع شود. لباس‌های راحتی بپوشید که به‌آسانی درآورده می‌شوند، بدون این‌که مجبور باشید آن‌ها را از سرتان بیرون بیاورید. روپوشی با زیپ یا دکمه انتخاب کنید که به‌راحتی قابل شست‌و‌شو و تعویض باشد. البته ممکن است لباس مناسب به شما داده شود.

محدودیت در غذا و نوشیدنی پیش از جراحی به نوع بیهوشی مورد استفاده بستگی دارد. اگر برای عمل تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرید، باید برای مدتی پیش از عمل ناشتا باشید تا مطمئن شوید که هیچ غذایی در معده شما باقی نمانده است.
بی‌حس‌کننده‌های موضعی نیازی به تغییر در غذا خوردن شما ندارند، اما باید از جراح در مورد غذا خوردن پس از عمل سؤال کنید. اگر فک شما درد می‌کند، ممکن است بخواهید غذا‌های نرم یا مایع تهیه کرده تا هنگام بازگشت به خانه در دسترس داشته باشید.

جراح گوش شما (یا متخصص اطفال) هر دارویی را که باید پیش از جراحی گوش قطع شود، بررسی خواهد کرد. ممکن است به شما توصیه شود مصرف دارو‌هایی را که باعث افزایش خون‌ریزی می‌شوند متوقف کنید. همیشه تمام مکمل‌ها و دارو‌ها (با نسخه و بدون نسخه) را به جراح خود بگویید تا از عوارض احتمالی پیشگیری کنید.

این‌جا روز جراحی گوش را مروری می‌کنیم.

وقتی برای قرار خود می‌رسید، پرستار شما را به اتاق جراحی برده تا علائم حیاتی شما را بررسی کند و به سؤالات لحظه‌آخری پاسخ دهید. حتما اطلاعات بیمه و مدارک شناسایی خود را به‌همراه داشته باشید و زمان بیشتری برای تکمیل مدارک پیش از عمل بگذارید.
بر اساس نوع آرام‌بخش، متخصص بیهوشی یا جراح شما برای تجویز دارو و بررسی عوارض جانبی احتمالی مراجعه می‌کند.

جراحی پلاستیک روی گوش حدود دو ساعت طول می‌کشد و ممکن است با بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود. برشی در پشت گوش ایجاد می‌شود تا غضروف را برای تا کردن، تغییر شکل و تغییر موقعیت گوش به نزدیکی سر نشان دهد. جراح ممکن است قبل از بخیه زدن آن ناحیه، پوست را جدا کند.
جراحی آندوسکوپی گوش، قرار دادن لوله و دیگر جراحی‌ها (مانند کاشت دستگاه شنوایی یا برداشتن تومور) شامل فرآیند خاص خود است که ممکن است بسته به پزشکی که عمل را انجام می‌دهد متفاوت باشد. مشاوره کامل پیش از جراحی گوش به شما‌ایده خوبی از آنچه در طول عمل خود انتظار دارید می‌‌دهد.

هنگامی که جراحی گوش شما کامل شد، جراح اطمینان حاصل می‌کند که بانداژ‌ها، تخلیه‌ها یا مواد پانسمان مناسب برای رفتن به خانه مطمئن هستند. دستورالعمل‌های ترخیص را در مورد نحوه مراقبت از زخم‌ها و زمان پیگیری را برای شما توضیح می‌دهند (معمولا ظرف یک هفته).
برای جراحی‌های کمتر تهاجمی، از جمله جراحی آندوسکوپی گوش، می‌توانید در همان روز عمل به خانه بروید. با این حال، جراحی‌های گسترده برداشت تومور ممکن است نیاز داشته باشد که پیش از خروج از بیمارستان، دو تا سه روز برای نظارت در بیمارستان بمانید.
بعید است که پس از جراحی گوش اجازه رانندگی داشته باشید، بنابراین یکی از دوستان قابل اعتماد یا یکی از اعضای خانواده باید شما را به خانه آورده و حداقل ۲۴ ساعت در خانه به شما کمک کند.

از قبل برنامه‌ریزی کنید تا مطمئن شوید می‌توانید از محل کار مرخصی گرفته و مسئولیت‌های دیگر را به حداقل برسانید تا زمان کافی برای بهبودی اختصاص دهید. جراح گوش شما با توجه به وضعیت سلامت، سن و نوع عمل جراحی گوش شما، مدت زمان لازم برای بهبودی کامل را به شما توصیه خواهد کرد.
جراحی لوله تهویه گوش معمولا فقط به یک روز استراحت نیاز دارد تا کودکان بتوانند به خوردن غذا‌های عادی و شرکت در فعالیت‌ها برگردند. جراحی گوش داخلی می‌تواند حدود هشت هفته طول بکشد تا به‌طور کامل بهبود یابد، اما بیشتر افراد می‌توانند ظرف یک هفته تا ده روز به سر کار بازگردند.
جراح زمانی را برای تست شنوایی‌سنجی و بررسی شنوایی شما تعیین می‌کند که معمولا دو تا سه ماه پس از جراحی است. تست شنوایی‌سنجی پیش از عمل باید با تست شنوایی‌سنجی پس از عمل جراحی گوش مقایسه شود. در برخی موارد، جراحی گوش باعث ترمیم قسمت آسیب‌دیده (برای مثال، پرده گوش یا استخوانچه‌های گوش میانی) و رفع مشکلات شنوایی نمی‌شود. در این موارد برای جبران کم شنوایی ممکن است جراحی اضافی لازم باشد یا پزشک توصیه کند که از سمعک استفاده کنید. برای استفاده از سمعک باید به شنوایی‌شناس مراجعه کنید.

علائم شایع پس از جراحی گوش ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• ترشح: جراح ممکن است لوله تخلیه پشت گوش شما قرار دهد تا تورم پس از جراحی کاهش یابد. لوله تخلیه در یکی از ویزیت‌های پس از عمل برداشته می‌شود.
• خشکی دهان: گوش‌های شما با بینی و گلو مرتبط هستند، بنابراین جراحی گوش ممکن است عوارض جانبی مانند خشکی در دهان ایجاد کند.
• بی‌حسی: جراحی ممکن است باعث از دست دادن احساس در پوست اطراف و داخل گوش به‌مدت شش ماه یا بیشتر شود.
• فشار یا گرفتگی گوش: اگر جراح مواد پانسمان را پس از جراحی در گوش شما قرار دهد، ممکن است بر تعادل طبیعی شما تاثیر بگذارد و باعث فشار گوش شود. هنگامی که پزشک پانسمان را خارج می‌کند، این اثر باید از بین برود.
• فک سفت یا دردناک: فک از جلوی مجرای گوش شروع می‌شود، بنابراین جراحی گوش ممکن است منجر به مشکلات موقتی فک شود.
• تغییرات چشایی: اگر جراحی گوش شما، عصبی را که از گوش میانی عبور می‌کند مختل کند، ممکن است برخی از حس‌های چشایی تحت تاثیر قرار گیرند.
• وزوز گوش: هنگامی که شنوایی خفیف هنوز به‌طور کامل برنگشته است، «زنگ در گوش» شایع است.
با بهبود گوش پس از جراحی، علائم فوق باید برطرف شوند. با این حال، برخی از این علائم ممکن است عارضه جانبی ناخواسته جراحی باشد و برای همیشه باقی بمانند. با جراح خود در مورد آنچه که در طول بهبودی باید انتظار داشته باشید و این‌که چگونه علائم پایدار ممکن است با درمان‌های بعدی در صورت نیاز برطرف شوند، صحبت کنید.

از دمیدن بیش از حد بینی یا خوردن غذا‌های سفت یا جویدنی در روز‌های اولیه پس از جراحی گوش خودداری کنید. شما باید مراقبت بیشتری داشته باشید، محل‌های برش خود را خشک و تمیز نگه دارید تا زمانی که فرصتی برای بهبودی کامل پیدا کنند. تا زمانی که جراح بگوید مشکلی نیست، از شنا کردن، جکوزی یا حمام خودداری کنید.