ترشح گوش (Ear discharge) ممکن است به‌دلیل ابتلا به برخی از عفونت‌ها یا آسیب‌ها ایجاد شود. گاهی‌اوقات آن می‌تواند نشانه‌ای از مشکل یا آسیب گوش باشد. در این موارد، پزشک می‌تواند به تعیین علت و بهترین راه درمان کمک کند.
ترشح گوش چیست؟
به هر مایعی است که از گوش خارج می‌شود، ترشح گوش یا اوتوره (otorrhea) می‌گویند. بیشتر اوقات، گوش‌هایتان جرم گوش ترشح می‌کنند. جرم گوش روغنی است که بدن شما به‌طور طبیعی آن را تولید می‌کند. وظیفه جرم گوش این است که مانع ورود گردوغبار، باکتری‌ها و دیگر اجسام خارجی به گوش شما شود.
بااینحال، مشکلات دیگری، مانند پارگی پرده گوش، ممکن است باعث شود خون یا مایعات دیگر از گوش شما خارج شود. این نوع ترشح نشانه این است که گوش شما آسیب دیده یا عفونی شده است و نیاز به درمان پزشکی دارد.
برخی از علل ترشح گوش
در بیشتر موارد، ترشح گوش شما درواقع جرم گوش است که راه خود به خارج از بدن شما را طی می‌کند. این مسأله طبیعی است. دیگر مواردی که می‌توانند باعث ترشح از گوش شوند عبارتند از عفونت یا آسیب.
عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) یکی از علل شایع ترشح گوش است. اوتیت میانی زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها یا ویروس‌ها به گوش میانی راه پیدا کنند. گوش میانی پشت پرده گوش قرار دارد. این بخش گوش شامل سه استخوان به‌نام استخوانچه است. این استخوانچه‌ها برای شنیدن حیاتی هستند. عفونت‌های گوش در گوش میانی ممکن است باعث تجمع مایع پشت پرده گوش شود. اگر مایع بیش از حد وجود داشته باشد، خطر پارگی پرده گوش وجود دارد که ممکن است منجر به ترشح از گوش شود.
آسیب
آسیب به مجرای گوش نیز ممکن است باعث ترشح شود. چنین آسیبی ممکن است زمانی رخ دهد که در حال تمیز کردن گوش خود با استفاده از گوش‌پاک‌کن هستید و آن را بیش از حد وارد گوش می‌کنید. افزایش فشار، مانند زمانی که در پرواز با هواپیما و یا درحال غواصی هستید، نیز ممکن است به گوش شما آسیب برساند. این موارد هم ممکن است باعث پارگی پرده گوش گردد. ضربه صوتی، آسیبی است که به گوش در اثر صدا‌های بسیار بلند وارد می‌شود. ضربه‌های صوتی نیز می‌توانند باعث پارگی پرده گوش شما شوند. بااینحال، این مسئله به اندازه مواردی که شرح داده شد شایع نیست.
گوش شناگر
اوتیت خارجی، که معمولا به آن گوش شناگر (Swimmer’s ear) می‌گویند، زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها یا قارچ‌ها مجرای گوش شما را عفونی کنند. این اتفاق معمولا زمانی رخ می‌دهد که مدت طولانی را در آب می‌گذرانید. رطوبت بیش از حد داخل گوش می‌تواند پوست دیواره مجرای گوش شما را تخریب کند. این آسیب باعث می‌شود باکتری‌ها یا قارچ‌ها بتوانند وارد شوند و باعث عفونت گردند.
بااینحال، گوش شناگر مختص شناگران نیست. گوش شناگر ممکن است هرزمان که پوست مجرای گوش دچار آسیب باشد، ایجاد شود. اگر پوست شما در نتیجه اگزما تحریک شده باشد نیز ممکن است رخ دهد. همچنین اگر جسم خارجی‌ای را وارد گوش کنید، این عفونت ممکن است رخ دهد. هرگونه آسیبی که به مجرای گوش شما وارد شود، آن را مستعد عفونت می‌کند.
علل کمتر شایع
یکی از علل کمتر شایع ترشح گوش، اوتیت خارجی بدخیم است: یکی از عوارض گوش شناگر که باعث آسیب به غضروف و استخوان‌های قاعده جمجمه می‌شود. دیگر علل نادر عبارتند از شکستگی جمجمه، که شکستگی در هریک از استخوان‌های جمجمه است، یا ماستوئیدیت، که عفونت استخوان ماستوئید پشت گوش شماست.
مراجعه به پزشک
اگر ترشح گوش شما سفید، زرد یا خونی است و یا اگر بیش از پنج روز ترشح داشتید، باید با پزشک خود تماس بگیرید. گاهی ترشح گوش ممکن است با علائم دیگری مانند تب رخ دهد. درصورت داشتن علائم همراه، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر درد شدیدی دارید، گوش شما متورم یا قرمز شده است و یا شنوایی شما کم شده است، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر آسیبی در گوش دارید که باعث ترشح می‌شود، این مورد هم دلیل خوب دیگری برای مشورت با پزشک است.
درمان ترشح گوش
درمان ترشح گوش بستگی به علت آن دارد. در برخی موارد، وضعیت شما نیازی به درمان پزشکی ندارد. برای مثال، آکادمی اطفال آمریکا رویکرد ۴۸ ساعته‌ی «انتظار و دیدن» را که با پیگیری دقیق همراه است، به‌عنوان یکی از گزینه‌های درمان درد گوش خفیف در کودکان شرح می‌دهد.
علائم عفونت گوش معمولا طی یک یا دو هفته اول بدون هیچ درمانی از بین می‌رود. دارو‌های ضددرد ممکن است برای مقابله با هردرد یا ناراحتی نیاز باشد. اگر کودک شما زیر شش ماه سن دارد یا تب بیش از ۱۰۲. ۲ درجه فارنهایت دارد، پزشک ممکن است قطره گوش آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
بیشتر موارد ضربه به گوش نیز بدون درمان بهبود می‌یابند. اگر پارگی در پرده گوش خود دارید که به‌طور طبیعی بهبود نمی‌یابد، پزشک ممکن است پَچ (patch) کاغذی مخصوص روی پارگی قرار دهد. این پَچ تا زمانی که پرده گوشتان بهبود یابد، سوراخ را بسته نگه می‌دارد. اگر پَچ جواب نداد، پزشک ممکن است طی جراحی، گوشتان را با استفاده از پَچ پوست خودتان ترمیم کند.
پزشک باید گوش شناگر را درمان کند تا از گسترش عفونت پیشگیری کند. به‌طور معمول، پزشک به شما قطره‌های آنتی‌بیوتیک می‌دهد تا حدود یک هفته از آن استفاده کنید. در موارد شدید، آنتی‌بیوتیک خوراکی نیز ضروری خواهد بود.
پیشگیری از ترشح گوش
برای پیشگیری از عفونت گوش، سعی کنید از افرادی که بیمار هستند دوری کنید. براساس تحقیقات Mayo Clinic، تغذیه با شیر مادر ممکن است از نوزادان در برابر عفونت گوش محافظت کند، زیرا نوزادان، پادتن‌های مادر خود را از طریق این شیر دریافت می‌کنند.
همچنین توصیه می‌شود اگر کودک خود را با استفاده از شیشه شیر می‌دهید، باید سعی کنید نوزاد خود را در وضعیت قائم و عمودی نگه دارید، نه این‌که اجازه دهید در حالتی که دراز کشیده است، شیر بنوشد. برای پیشگیری از پارگی پرده گوش ، اشیا خارجی را از گوش خود دور نگه دارید. اگر می‌دانید در منطقه‌ای خواهید بود که سروصدای زیاد وجود دارد، برای محافظت از پرده گوش، محافظ‌های گوش به همراه داشته باشید.
شما می‌توانید با اطمینان از خشک کردن گوش‌هایتان پس از قرار گرفتن در آب، از گوش شناگر پیشگیری کنید. همچنین سعی کنید آب را با چرخاندن سر به یک طرف و سپس به طرف دیگر تخلیه کنید. همچنین می‌توانید پس از شنا از قطره‌های گوش بدون نسخه برای کنترل و تسکین گوش شناگر استفاده کنید.
