سرماخوردگی ممکن است باعث تجمع مایع در گوش شود و باعث شود شما به‌طور موقت توانایی شنوایی خود را از دست بدهید. کم شنوایی معمولا هنگام سرماخوردگی بدتر می‌شود، اما درمان می‌تواند به تسکین علائم کمک کند.
سرماخوردگی عفونتی ویروسی است که از طریق قطرات ریز موجود در هوا وارد بدن می‌شود و ممکن است در موارد زیر باعث احتقان در بدن شود:
• گلو
• بینی
• سینوس‌ها
به‌ندرت، احتقان طولانی‌مدت ممکن است باعث عفونتی شود که منجر به کم شنوایی دائمی شود.
در این مقاله توضیح می‌دهیم که چگونه سرماخوردگی باعث کم شنوایی می‌شود. همچنین به بررسی عوارض احتمالی، پیشگیری و زمان مراجعه به پزشک می‌پردازیم.
کم شنوایی در اثر سرماخوردگی
هر سال، در ایالات متحده بزرگسالان به‌طور متوسط دو تا سه بار سرما می‌خورند، در حالی که کودکان بیشتر به سرماخوردگی مبتلا می‌شوند.
سرماخوردگی عفونتی است که دستگاه تنفسی فوقانی از جمله بینی، گلو، سینوس‌ها و حنجره را درگیر می‌کند. سرماخوردگی باعث احتقان بینی یا سینوس‌ها می‌شود و منجر به ایجاد احساس گرفتگی در بینی می‌شود.
هنگامی که فردی دچار احتقان می‌شود، مایع و مخاط موجود در بینی و سینوس‌ها ممکن است لوله‌های استاش را مسدود کند و منجر به مبهم شدن صدا یا کم شنوایی موقت شود. شیپور استاش گوش میانی را به پشت گلو متصل کرده، مایع را تخلیه می‌کند و از تجمع مایع در گوش میانی جلوگیری می‌کند.
تجمع مایع در گوش میانی باعث کم شنوایی انتقالی می‌شود. این نوع کم شنوایی، ارتعاش امواج صوتی را از طریق پرده گوش و گوش میانی دشوار می‌کند. به‌طور میانگین، این تجمع مایع، شنوایی فرد را ۲۴ دسی‌بل کاهش می‌دهد و صدا‌ها را مبهم می‌کند. تجمع مایع غلیظ‌تر ممکن است باعث کم شنوایی تا ۴۵ دسی‌بل شود. کم شنوایی انتقالی معمولا موقتی است و شنوایی فرد به‌محض برطرف شدن سایر علائم بهبود می‌یابد.
علل دیگر
به‌غیر از سرماخوردگی، چندین عفونت ممکن است باعث کم شنوایی ناگهانی شوند. آن‌ها عبارتند از:
• مننژیت باکتریایی
• بیماری لایم
• سرخک
• هرپس ساده
برخی از محققان معتقدند عفونت از طریق عفونتی ویروسی مستقیم روی عصب حلزونی، که اطلاعات صوتی را از گوش به مغز منتقل می‌کند، رخ می‌دهد. همچنین ممکن است به‌دلیل تهاجم به فضای مایع یا بافت‌های نرم حلزون از طریق خون یا مایع مغزی‌نخاعی رخ دهد. البته، تحقیقات بیشتری لازم است، زیرا محققان یافته‌های غیرقطعی گزارش داده‌اند.
عوارض احتمالی
عفونت گوش یکی از شایع‌ترین عوارض سرماخوردگی است. علاوه بر سخت شنیدن یا شنیدن صدا‌های مبهم، برخی از علائمی که نشان می‌دهند فرد مبتلا به عفونت گوش است، عبارتند از:
• گوش‌درد
• ترشحات گوش
• تب
• سردرد
• کم اشتهایی
• از دست دادن تعادل یا سرگیجه
• صدا‌هایی در گوش یا وزوز گوش
• خارش یا تاول در گوش خارجی
التهاب مداوم گوش میانی که پزشکان آن را اوتیت میانی چرکی مزمن می‌نامند، باعث کم شنوایی انتقالی می‌شود. آن ممکن است به استخوانچه‌های گوش میانی نیز آسیب برساند.
این بیماری همچنین ممکن است منجر به کم شنوایی حسی‌عصبی دائمی شود. تجمع مداوم مایع در گوش داخلی همچنین ممکن است به سلول‌های مویی یا اعصاب حلزون فشار وارد کند و منجر به آسیب و کم شنوایی دائمی شود. افراد مبتلا به مشکلات مزمن و طولانی‌مدت گوش باید به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنند.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱ نشان داد که عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی خطر کم شنوایی ناگهانی حسی‌عصبی را افزایش می‌دهد و بیشترین احتمال خطر را در ماه اول پس از قرار گرفتن در معرض عفونت دارد. بدون درمان، عفونت گوش ممکن است منجر به موارد زیر نیز شود:
• مننژیت
• عفونت اندام‌های تعادلی داخل گوش یا لابیرنتیت
• فلج صورت
درمان کم شنوایی در اثر سرماخوردگی
کم شنوایی ناشی از سرماخوردگی معمولا با بهبود سرماخوردگی از بین می‌رود. هیچ درمانی برای سرماخوردگی وجود ندارد، زیرا ویروس عامل آن است.
بااین‌حال، دارو‌های بدون نسخه می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. دارو‌های ضداحتقان بینی می‌توانند به پاک‌سازی گوش‌ها و سینوس‌های مسدود‌شده کمک کنند. استراحت و نوشیدن مایعات فراوان نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد.
دیگر گزینه‌های درمانی عبارتند از:
• مسکن برای گوش‌درد
• آنتی‌بیوتیک درصورت وجود عفونت توسط باکتری
• قطره گوش در صورت وجود چرک در مجرای گوش
مراجعه به پزشک
کم شنوایی ناشی از سرماخوردگی اغلب خفیف و موقتی است. بااین‌حال، در صورت مشاهده موارد زیر، باید به پزشک مراجعه کرد:
• علائم بیش از ۱۰ روز طول بکشد
• علائم شدید یا غیرمعمول
• کودک کمتر از ۳ ماه که بی‌حال است یا تب دارد
علائم دیگری که باید به آن توجه کرد، عبارتند از:
• کم شنوایی یک‌طرفه (در یک گوش)
• علامت عصبی غیرمعمول، مانند پلک زدن ضعیف یا ضعف صورت
• بدتر شدن سریع یا کم شنوایی ناگهانی
پیشگیری از سرماخوردگی و عفونت گوش
با رعایت موارد زیر می‌توان از عفونت گوش پیشگیری کرد:
• واکسن زدن؛ واکسن آنفولانزا و پنوموکوک
• در صورت لزوم سیگار نکشید و از قرار گرفتن در معرض دود سیگار خودداری کنید
• خشک کردن کامل گوش‌ها پس از شنا
• شیر دادن فقط با شیر مادر تا ۶ ماهگی نوزاد و ادامه شیردهی حداقل تا یک سال
همچنین مهم است که از سایر علائم غافل نشوید، زیرا این امر ممکن است منجر به کم شنوایی دائمی شود. این علائم عبارتند از:
• گوش‌درد
• تب
• تجمع طولانی‌مدت مایع
• عفونت گوش
سرماخوردگی معمولا منجر به احتقان می‌شود که می‌تواند باعث مشکل در شنوایی شود. شما می‌توانید با انجام موارد زیر از ابتلا به ویروس سرماخوردگی جلوگیری کنید:
• حفظ فاصله فیزیکی با افراد بیمار
• از دست زدن به سطوح آلوده و سپس دست زدن به دهان، بینی یا چشم خودداری کنید
• پوشیدن ماسک صورت
• شستن مکرر دست‌ها با آب و صابون
خلاصه
احتمال کم شنوایی ناشی از سرماخوردگی وجود دارد. کم شنوایی موقت در هنگام سرماخوردگی زمانی رخ می‌دهد که تجمع مایع در سینوس‌ها، گلو و بینی، لوله‌های استاش را مسدود کرده و از تخلیه آن‌ها جلوگیری می‌کند.
بیشتر کم شنوایی‌های موقت بدون درمان برطرف می‌شوند. بااین‌حال، مصرف دارو‌های ضداحتقان نیز ممکن است به رفع گرفتگی گوش و بینی کمک کند.
احتقان و عفونت مداوم ممکن است برای جلوگیری از آسیب دائمی به ساختار‌های داخلی گوش نیاز به درمان داشته باشند.
نادیده گرفته شدن عفونت گوش و احتقان طولانی‌مدت ممکن است منجر به کم شنوایی دائمی شود. افراد باید به پزشک مراجعه کنند تا در مورد راه‌های پیشگیری یا درمان علائم مشورت کنند.
